Beste lezer
Heb je de laatste pagina’s van mijn boek gelezen?
Daar gaf ik een kort overzicht hoe het verhaal ontstaan is en hoe ik heb leren schrijven. Natuurlijk moest ik het wat beknopter maken. Hier is een klein detail die ik er heb uit gelaten.
Ik las verschillende bekende boeken, met de bedoeling om te leren hoe ik moest schrijven. “Catcher In The Rye” (J.D. Salinger) is een grote invloed geweest op mij. Net als “The Great Gatsby”. Beide trouwens geschreven in de eerste persoon enkelvoud, zoals mijn boek.
Ik bekeek hun schrijfstijl, hun techniek om dialoog te schrijven, hoe ze hun personages wat interessanter maakten en nog veel meer. Net als een bokser die oude filmpjes bekijkt van Mohammed Ali en zijn manier van vechten bestudeert.
Wanneer laat je eens de gedachten zien van een personage? Hoe vaak doe je dat? Hoe maak je het zo realistisch mogelijk? Waarom klinkt sommige dialoog echt en sommige dialoog nep? Dat kun je allemaal ontdekken door schrijvers te bestuderen die een meester zijn in hun vak.
Maar hier is wat niemand je zal vertellen…
…gewoon zomaar wat lezen is niet goed genoeg! Je gaat niet vechten zoals Mohammed Ali door één keer een van zijn filmpjes te bekijken. Neen. Eerst bekijk je een clip opnieuw en opnieuw. Dan probeer je het zelf eens na te doen. Daarna probeer je het eens met een partner terwijl je spart tegen elkaar.
Vooral Catcher In The Rye las ik opnieuw en opnieuw. Vervolgens herschreef ik stukken tekst met de hand. Elke dag 1 A4 pagina. Klinkt bijna te eenvoudig, vind je niet? Wel, na dat een hele tijd te doen, werden niet alleen mijn drafts (nieuw materiaal) een stuk beter, maar mijn vaardigheid om het boek te bewerken werd ook beter.
Zo kun je dus in een minimum van tijd beter schrijven dan de meeste auteurs.
Met vriendelijke groet
Vincent J. Dancet
PS Dit is trouwens precies wat de wereldberoemde auteur Hunter S Thompson deed. Hier kun je daar meer over lezen.
PPS Dit brengt natuurlijk vragen met zich mee. In welke mate speelt creativiteit nog een rol? Wel, daarover praat ik volgende keer… en hoe het einde van mijn boek bijna een heel duistere wending nam! Zeker niet missen!