Waarom Schrijven Soms Ontmoedigend Werkt… En Wat Eraan Te Doen! – De VJD Nieuwsbrief Van 13 September 2020

Beste lezer

Het volgende experiment wordt keer op keer herhaald in het middelbaar.

Geef jezelf een halfuur om iets te schrijven… en vergelijk het daarna met een tekst van een professionele schrijver. Tenzij je enorm veel talent of ervaring hebt, zal jouw stuk waarschijnlijk rommel zijn!

In het middelbaar haalde de leerkracht Nederlands dan haar rode pen boven en haalde ze alle taalfouten eruit. Genoeg om een paniekaanval te krijgen van al dat rood!

Laat me eens een gokje wagen.

Zelfs wanneer je alle taalfouten eruit haalde, was de tekst niet van hetzelfde niveau als van een professionele schrijver. Jouw tekst kwam iets tekort, al wist je niet precies wat het was… of hoe je het kon oplossen.

Je gooide het dan maar op “talent”. Een of andere magische eigenschap waarmee sommigen geboren worden en sommigen niet. Het resultaat is dat het tot op vandaag een uur duurt om een e-mail te schrijven, waarna je er nog niet volledig tevreden over voelt.

Maar ik heb goed nieuws voor je. Er bestaat een oplossing. Hier is wat haast niemand je vertelt. Niet alleen is schrijven iets wat je kunt oefenen (zoals ik in een vorige nieuwsbrief heb uitgelegd)… maar er is nog een ander geheimpje.

De tekst van daarnet geschreven door de professionele schrijver? Dat was niet zijn eerste versie. Hij startte met een ruwe versie. Een kladversie. Ook wel een “draft” genoemd. Daarin noteerde hij al zijn gedachten zonder te stoppen om iets te verbeteren. Dat alleen al maakt hem vlugger dan de meeste niet-professionele schrijvers.

Hij mikt niet op perfectie tijdens de eerste versie. Ook de Hollywoodfilm die jij met een zakje chips bekijkt, werd (onder normale omstandigheden) meerdere keren herschreven.

Hier heeft men het bijvoorbeeld over de film The Truman Show met Jim Carrey… en hoeveel het oorspronkelijke script werd veranderd.

Het probleem is dat we te vaak een meesterwerk willen creëren tijdens de eerste versie!

Mogelijks stel je jezelf de vraag waarom ik dit onderwerp aanpak vandaag?

Goede vraag. Ik ben namelijk bezig met het vervolg op “Het Geheim Van De Kristallen Maanbasis” te schrijven. Voorlopig is het niets meer dan een dertigtal gelijnde A4 pagina’s (gescheurd uit een kladblok) met handgeschreven gekriebel dat een verhaal moet voorstellen.

Het is rommel! Maar daar zit ik niet mee in. Ik geef mezelf toestemming om rommel te schrijven, zodat mijn verbeeldingsvermogen de vrije loop krijgt. Later bekijk ik dan de hele boel eens met een kritische blik.

Geef jezelf dus toestemming om niet perfect te zijn, wanneer je voor de eerste keer iets doet. Er is een reden dat het woord “repeteren” in het woordenboek voorkomt!

Met vriendelijke groet

Vincent J. Dancet

PS Wat als je niet bekend bent en niemand geeft je daartoe de kans gezien je niet bekend genoeg bent? Volgende keer vertel ik je hoe Jeremy Clarkson die “catch 22” bij de horens vatte!

Leave a Reply