Hier is één van mijn favoriete quotes: “The things that are easy to do, are also easy NOT to do.”
Wat bedoel ik daarmee? Wel, stel dat je bijvoorbeeld spiermassa wil opbouwen. Laat ons eerlijk zijn, het is al bij al redelijk eenvoudig. Kies enkele weerstandsoefeningen en maak het op regelmatige basis iets uitdagender. Er zijn nog een aantal andere zaken, zoals dieet en voeding, waar je rekening mee moet houden, maar dat is het zowat. Blijf dat gewoon volhouden en na een tijdje komen de resultaten wel.
Het probleem is dat het ook eenvoudig is om het niet te doen. We zijn allemaal enorm goed in het bedenken van smoesjes waarom het oké is om vandaag over te slaan. Wanneer ik mezelf dus erop betrap dat ik op het punt sta mezelf een smoesje te vertellen, dan denk ik eens terug aan die quote. Het gaat er niet eens over dat het overslaan van die “ene keer” zo erg is, wel dat elke kleine activiteit bijdraagt tot een groter resultaat aan het einde van elke week, maand en jaar.
Ik neem natuurlijk fitness als voorbeeld, omdat iedereen daar tegenwoordig mee bezig is, al moedig ik je aan om het veel breder te zien dan dat. Zo stel ik tot mijn tevredenheid vast dat ik inmiddels al 37 video’s op mijn YouTubekanaal heb en 55 berichten op mijn website. En hoewel ik bij momenten niet compleet tevreden ben over bepaalde werkjes uit mijn beginperiode, heb ik wel de indruk dat de kwaliteit gaandeweg blijft verbeteren. Een van mijn (vele) doelen was om een plek te creëren waar je een tijdje kunt verblijven, rondkijken en van kunt genieten. Zo heb je waarschijnlijk al gemerkt dat je in mijn video’s op de achtergrond telkens een eiland of een zee ziet. Mijn doel daarmee is om een ontspannen vakantiesfeer op te wekken, precies waar iedereen naar verlangt tijdens het jaar en iets waar je regelmatig naar wil terugkeren. Natuurlijk is het moeilijk om zeker te weten of het echt iets uithaalt, maar ik vind het in elk geval mooier om naar te kijken dan de achtergronden die ik eerst gebruikte.
En natuurlijk gaat het om meer dan alleen maar filmen. Zo besef ik steeds meer dat je dankzij schrijven grondiger leert nadenken – een voordeel waar amper iemand over praat. Wanneer ik bijvoorbeeld de vorige keer schreef over literatuur versus pulp, was mijn eerste versie een stuk negatiever tegenover literatuur. Na het een vijftal minuten te laten liggen dacht ik na over mogelijke tegenargumenten. Ik kon er zelf een heleboel bedenken en besloot om het anders aan te pakken. Het uiteindelijke resultaat werd dus een stuk gematigder dan de eerste versie, al bevat het nog steeds een flinke dosis waarheid waarmee ik waarschijnlijk vroeg of laat op iemands tenen trap – so be it.
Met vriendelijke groet
Vincent J. Dancet
PS Enkele weken geleden las ik Breakfast Of Champions van Kurt Vonnegut. Het verhaal zelf was chaotisch, maar de schrijfstijl was bijzonder interessant. Met heel eenvoudige zinnen (niveau lager onderwijs) slaagde hij erin om snoeiharde maatschappijkritiek te geven, met een flinke dosis humor. Het deed me soms denken aan het soort humoristische observaties waar George Carlin bekend om stond. Welke score zou ik het geven? Geen idee. Als ik dat wist, dan had je deze review al een paar weken geleden ontvangen en zou ik het niet plaatsen in de PS van mijn nieuwsbrief – al is dat ergens wel een mooi eerbetoon aan hoe vreemd het boek wel is.