Voor mij is september altijd een magisch moment van het jaar geweest. Vlak voor je opnieuw je normale routine hervat, kijk je meestal wel eens een jaar verder in de toekomst en denk je na over wat er nog allemaal staat te gebeuren. Is er nog iets dat je wil bereiken of wil meemaken? Volgens mij is dit de beste periode van het jaar om dat allemaal eens te overwegen, het ergens neer te schrijven en ermee te beginnen. Ik noem het “goalsetting”, maar misschien heb je er een ander woord voor. Misschien plaats je het onder de noemer “goede voornemens” of bestempel je het als een “bucketlist” opschrijven. Hoe je het ook benoemt, hier zijn enkele tips op basis van mijn eigen ervaring.
- Het is ongelooflijk hoeveel je kan bereiken met een halfuur gefocuste inspanning per dag. Een heleboel van m’n doelen heb ik bereikt op een halfuur per dag.
- Kijk voor een agenda, zelfs als je geen druk schema hebt. De kans is veel groter dat je iets doet, wanneer je het voordien hebt ingepland en er een specifieke tijd aan hebt gegeven. Hé, het is het tweede beste moment van het jaar om er eentje aan te schaffen.
- Zonder een goede reden om iets te bereiken, blijf je het niet volhouden. Dit is volgens mij een van de belangrijkste verklaringen waarom doelen en voornemens zo vaak mislukken. Denk maar aan iedereen die begint joggen vanuit een vage wens om gezonder te worden. Het klinkt goed in theorie, maar het voorziet je niet van de nodige brandstof wanneer je er geen zin in hebt.
- Deadlines zijn enorm doeltreffend. Iedereen die al eens heeft meegedaan aan eender welke wedstrijd weet wat ik bedoel.
Natuurlijk is niet elk doel meteen haalbaar en dat hoeft ook niet. Stel dat je bijvoorbeeld een boek wil schrijven, maar nog niet exact weet hoe je eraan begint. Wel, laat jezelf daardoor niet tegenhouden. Zo zijn er een heleboel boeken geschreven vol met schrijftips en kun je zelfs compleet gratis YouTubevideo’s erover terugvinden, gemaakt door schrijvers met tientallen jaren ervaring. Hetzelfde geldt ook voor compleet andere doelen. Zet gewoon de eerste stap en dan merk je wel dat alles best wel meevalt, eens je in beweging bent.
Nog een paar laatste gedachten hierover. Een tijdje geleden kwam ik eens zo’n mooie foto van een berg tegen, met deze quote : “Most people overestimate what they can achieve in a year and underestimate what they can achieve in ten years.” Volgens de foto kwam de quote van Gates, al ben ik daar niet compleet zeker over na het even te Googelen. Het doet me denken aan die ene foto van Abraham Lincoln, met zijn beroemde quote:
Dat grapje terzijde, is het wel een leuke manier om de zaken te bekijken. Nog eens het eerste deel van de quote: “Most people overestimate what they can achieve in a year…”
Wel, dat is niet toevallig. Een keer je iets hebt gevonden om gemotiveerd en gedreven over te zijn, dan zet je hoge verwachtingen voor jezelf op de korte termijn, wat niet altijd haalbaar is. Als ik bijvoorbeeld nadenk over wat ik allemaal wou bereiken tijdens de zomer, dan is er een heleboel niet van gelukt. Ik wou een hele hoop cursussen volgen, een volledig boek schrijven en wou zelfs al mijn YouTubevideo’s voor het komend jaar al op voorhand maken. In praktijk was dat niet haalbaar natuurlijk, dat hoef ik je niet te vertellen. Je kunt niet alle doelen halen die je voor jezelf stelt, maar dat maakt het niet minder waardevol om aan goalsetting te doen. Integendeel, want vooruitgang op lange termijn, wordt vaak net veroorzaakt door het najagen van kortetermijndoelen en wat je ondertussen bijleert.
“… and underestimate what they can achieve in ten years.”
Het tweede deel van die quote is interessant, want je denkt eens na over hoe je leven er tien jaar geleden uitzag, 2011 dus. Rond deze tijd van het jaar was ik nog even aan het genieten van de verlengde zomer, gezien ik nog maar afgestudeerd was van het middelbaar. Daarna zou mijn opleiding starten aan de hogeschool.
Hier is wat er zo interessant is. Als je mij rond 2011 zou vragen hoe de volgende dertig-veertig jaar van m’n leven er zouden uitzien, dan zou ik je vertellen dat ik gewoon zou blijven lesgeven, regelmatig zou blijven sporten en voor de rest mezelf wat ontspannen met af en toe een boek en een film. Het idee van zelf een boek te schrijven of een YouTubekanaal te starten, zou zelfs niet eens bij me opkomen. Achteraf bekeken miste ik zelfkennis. En het was nochtans best logisch als je erover nadenkt, want sinds kinds af ben ik iemand die zichzelf constant iets nieuws bijleert, wat het des te vreemder maakt dat ik dacht dat het compleet zou ophouden zodra ik m’n diploma in handen had. Over de volgende tien jaar maak ik trouwens geen voorspellingen, wie weet wat er nog allemaal volgt.
In elk geval, zonder die verschillende kortetermijndoelen na te jagen – en wat je ervan bijleert ondertussen – is het natuurlijk onmogelijk om die grote sprongen te maken over tien jaar tijd. Zelfs als je bepaalde doelen niet haalt, je leert telkens wel iets bij en kleine veranderingen hebben de neiging om zich op te stapelen met verloop van tijd. Neem dus eens de tijd om iets nieuws te proberen, zelfs als je even uit je comfortzone gehaald wordt. Wie weet wat je allemaal nog meemaakt en wie je allemaal leert kennen.
Met vriendelijke groet
Vincent J. Dancet
PS Hier is mijn interview met Elizabeth Kayland: