Once In A Lifetime – De VJD Nieuwsbrief

snowy mountains on icy sea in winter

Laat me deze nieuwsbrief starten met een kleine bekentenis. Desondanks mijn beste intenties heb ik nog geen enkel Harry Potter boek gelezen, of één van de films volledig uitgekeken. Daar wil ik gerust wel verandering in brengen, want ze is één van de meest succesvolle schrijvers ter wereld en het is redelijk normaal om enige nieuwsgierigheid te voelen naar hoe ze dat precies voor elkaar kreeg.

typewriter, mechanical, retro-3899300.jpg

Volgens mij ligt het antwoord niet enkel en alleen in het schrijven van een goed verhaal. Er zijn namelijk tal van andere schrijvers met goede verhalen, waardoor vele schrijvers zichzelf de vraag stellen in welke mate het allemaal draait rond roem en bekendheid, of zelfs geluk, in plaats van pure schrijfvaardigheid. Wel, een tijdje geleden wou Rowling daar blijkbaar zelf antwoord op en schreef ze een detectiveverhaal onder een andere naam. Het resultaat? Zonder enige naambekendheid verkocht haar boek 7000 exemplaren in het Verenigd Koninkrijk en stond ze op nummer 4976 op de bestsellerlijst. Wat mij betreft klinkt het als het soort prestatie waar de gemiddelde auteur die een boek schrijft in z’n vrije tijd best tevreden mee zou zijn, maar ik kan voorstellen dat het wel even slikken was voor Rowling.

Hoe dan ook, niet veel later werd gelekt dat Rowling de échte auteur van het werk was, wat dan ook overal in het nieuws kwam. Iedereen werd natuurlijk nieuwsgierig, kocht het boek, waarna het meteen naar nummer 1 schoot op de bestsellerlijst.

Speelt beroemdheid een rol in welke boeken we kopen? Natuurlijk wel… en ik ben de eerste om toe te geven dat ik er zelf ook niet immuun tegen ben. Zo heb ik onlangs twee van de bekendste boeken van Hunter S Thompson gekocht (The Rum Diary en Fear And Loathing In Las Vegas). En hoewel ik wel overal hoor dat hij één van de beste schrijvers ter wereld was, zal ik dat pas kunnen bevestigen nadat ik z’n materiaal heb gelezen. Zelfs bij de boeken van Hunter S Thompson vond ik hier en daar negatieve reviews op Amazon. Wel, vandaag mag ik me bij deze legendarische schrijver aansluiten, als ontvanger van mijn eerste negatieve review.

Hé, voor mijn allereerste negatieve review valt dat wel nog mee, al zeg ik het zelf. Ricky Gervais ontving trouwens een veel negatievere review, wanneer z’n tv-serie The Office net uitkwam, waarna het niet veel later natuurlijk een wereldwijd succes werd.

Laat me meteen toegeven dat er inderdaad een aantal fouten instaan, zoals hier en daar een woord teveel of een komma te weinig. Desondanks mijn beste pogingen en het ding duizend keer te herlezen, is het me dus niet gelukt om het compleet foutloos te krijgen. Als je het soort lezer bent dat daarover valt, dan koop je misschien beter niet mijn boek. Wel ben ik tevreden dat zowat iedereen erkent dat het een heel spannend verhaal is en dat was mijn voornaamste bedoeling.

Zodra alle exemplaren van de eerste druk van mijn boeken verkocht zijn, kijk ik wel eens om een tweede editie op te stellen, deze keer hopelijk zonder fouten. In de toekomst zal je deze eerste editie met fouten dus nooit meer kunnen krijgen. Maar zelfs met fouten blijft mijn eerste boek nog steeds bijzonder in mijn ogen. Ik weet nog precies waar ik zat, wanneer ik aan het zwoegen was om een bepaalde scène net goed te krijgen. Of die ene keer wanneer ik met mijn laptop buiten in de wind zat te schrijven op een gammele tuinbank, zodra ik hoorde dat er een kwartier vrije tijd over was vooraleer de volgende vergadering zou starten. Of wanneer ik ‘s avonds bleef doorschrijven en in de zone geraakte, bij enkele van de spannendste momenten in het verhaal.

Weet je, zelfs voordat ik ook maar één letter had neergeschreven, vertelde ik aan een collega dat ik ooit zelf een boek zou willen schrijven. Z’n respons was dat boeken schrijven enkel iets was voor oude mensen – een reactie bedoeld om iemand mee te ontmoedigen. Het had duidelijk het averechtse effect op mij, maar dat terzijde. Mijn boek stelt dus voor mij veel meer voor dan een verzameling letters op papier, of zelfs gewoon een spannend verhaal. Voor mij staat het symbool voor obsessief je dromen achterna te gaan en obstakels te overwinnen, zelfs als het allemaal onmogelijk lijkt – wat trouwens mooi weerspiegeld wordt in het thema van het verhaal.

Het is dan misschien wel een verhaal met “enorm veel fouten”, maar het is mijn verhaal met enorm veel fouten!

Met vriendelijke groet

Vincent J. Dancet

PS Mijn boek heeft inmiddels ook een aantal heel positieve reviews ontvangen, kijk maar eens op https://dancet.org/

PPS Ik bekeek trouwens onlangs enkele documentaires over Hunter S Thompson op YouTube en werd eraan herinnerd dat hij hele stukken tekst van andere beroemde auteurs overschreef, om hun schrijfstijl en ritme te leren kennen. Hij werkte dus wel degelijk aan z’n schrijfvaardigheid, maar beroemdheid was bij hem ook een grote factor. Waarom hij zo beroemd was? Wel, dat is voor een andere keer!

Leave a Reply